වොලිබෝල් ක්‍රීඩාව ශ්‍රී ලංකාවේ අස්‌සක්‌ මුල්ලක්‌ නෑර පවතින ක්‍රීඩා අතළොස්‌සක්‌ අතරින් ඉහළින්ම පවතින ක්‍රීඩාවක්‌ බව ඇත්තකි. එසේම එය මෙරට ජාතික ක්‍රීඩාව ලෙස ද සැලකේ. නමුත් මෙරට ජාතික ක්‍රීඩාව වන වොලිබොල් ක්‍රීඩාවට දකුණු ආසියාවෙන් එහාට යැමට තරම් නොහැකි වීම තුළ කොතන හෝ ගැටලුවක්‌ තිබෙන බව පෙනේ. මේ නිසාම ශ්‍රී ලංකා බොලිබෝල් සම්මේලනය පසුගිය කාලය පුරාම ඒ සඳහා විසඳුම් සෙවීමේ විවිධ ක්‍රමෝපායන්, පියවර ගන්නා අයුරුද පෙනේ.
ජාතික තලයට ගමේ සිටින දක්‍ෂ වොලිබෝල් ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් රැගෙන ඒමේ එවැනි එක් සාර්ථක ක්‍රමෝපායක්‌ වන්නේ මෙරට තුළ පවතින වෙළෙඳ ආයතන සම්බන්ධ කරගෙන ඔවුන්ගේ අනුග්‍රාහකත්ව මත ශ්‍රී ලංකාවේ සියලුම කලාප ආවරණය වන ලෙස වොලිබෝල් ක්‍රීඩා තරගාවලි සංවිධාන කිරීමයි. ගෙවී ගිය කාලයේ පැවැති මන්චී කුසලාන, ඩී. එස්. අයි. කුසලාන සහ ඩයලොග් ජනාධිපති රන් කුසලාන ජාතික වොලිබෝල් තරගාවලි මෙහිදී මෙරට වොලිබෝල් ක්‍රීඩාවේ උන්නතිය වෙනුවෙන් මනා පිටිවහලක්‌ විය.
එළැඹෙන වසරේ (2018) වොලිබෝල් ජාතික ක්‍රීඩා සංචිතය බිහිවන්නේ ඉකුත් තරගාවලි පුරා සිය හැකියාවන් විදහපෑ ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන්ගෙනි.
නමුත් එයින්ම අපේ ජාතික ක්‍රීඩාව පවතින තත්ත්වයෙන් ඉහළට ගෙන යා හැකිද? නැත. ඊට ඇති කෙටිම පිළිතුර එයයි. මන්ද ඉකුත් වසර ගණනාවක සිට ද පෙර කී වෙළෙඳ ආයතනවල අනුග්‍රාහකත්ව මත මෙවැනි තරගාවලි පැවතිණි. එසේ නම් මෙහි ඇත්තේ වෙනත් ගැටලුවකි. එවැනි හඳුනාගත් තවත් එක් ගැටලුවකට ඉදිරි වසරේදී විසඳුම් දීමට මූලික පියවරක්‌ තබා ඇති බව ජාතික වොලිබෝල් සම්මේලනය පැත්තෙන් අසන්නට ලැබේ. ඒ ශ්‍රී ලංකාවේ වොලිබෝල් ක්‍රීඩාවේ තාක්‍ෂණික අංශය දියුණු කිරීම සඳහා ලෝක වොලිබෝල් සංගමයේ සහාය ලබා ගැනීමට මේ වන විටත් ශ්‍රී ලංකා වොලිබෝල් සංගමය පියවර ගෙන තිබීමයි. නමුත් එවැනි පසුබිමකදී වුවද තවමත් ශ්‍රී ලංකාව තුළ ජාත්‍යන්තර වොලිබෝල් තරගාවලියක්‌ පැවැත්වීම සඳහා ප්‍රධාන අඩුපාඩුවක්‌ පවතින්නේ ජාත්‍යන්තර තරගයක්‌ පැවැත්විය හැකි ක්‍රීඩා පිටියක්‌ ආසන්නයේ පුහුණුවීම් සඳහා වොලිබෝල් ක්‍රීඩා පිටියක්‌ නොමැති වීමයි. එවැනි පුහුණුවීමේ ක්‍රීඩා පිටියක්‌ ජාත්‍යන්තර තරගාවලියක්‌ සඳහා ප්‍රධාන අවශ්‍යතාවකි. එසේම ජාත්‍යන්තර තරග අත්දැකීම් ද අපේ ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන්ට ලබාදීම අපේ වොලිබෝල් තවදුරටත් ජාත්‍යන්තර තලයට ඔසවා තැබීම සඳහා වැදගත් ප්‍රධාන සාධකයකි. ඒ සියල්ල ඉදිරි වසරේදී ඉටුවේවා යන්න අපේ පැතුමයි.
Ö තිස්‌ස ගුණතිලක
